دریای ورزش“، شمشیرباز المپیکی ایران گفت:‌ بگذارید مبلغ قرارداد را نگویم چون زشت است و آبروی شمشیربازی می رود!

به گزارش دریای ورزش“، مجتبی عابدینی، فاتح نخستین نشان جهانی شمشیربازی ایران و پیمان فخری، سرمربی تیم ملی شمشیربازی امروز میهمان برنامه سلام صبح بخیر بودند.
عابدینی در ابتدا درباره این جایزه توضیح داد: مسابقه جهانی سالی یک بار برگزار می شود و اهمیت بالایی برای همه کشورها دارد، امسال حضور در این مسابقه برای گرفتن سهمیه المپیک هم مطرح بود و همه با قدرت آمده بودند و من بعد از ۲۲ سال موفق شدم مدال برنز جهانی را بگیرم. این مدال برایم ارزشمند بود، حریفان قدرتمندی را شکست دادم و از بین مدالهایی که گرفتم این برایم ارزشمند ترین است.
فخری نیز با بیان اینکه جای خالی این مدال در کلکسیون مدالهای عابدینی بود و بسیار ارزشمند است، درباره اهمیت آن گفت: اگر جستجو کنید ۱۰۰ سال پیش در مسابقات چه کسی در این مسابقات مدال آورده، اسامی آنها می آید و ارزش بسیار بالایی دارد. تمام کشورها هم و غمشان را برای گرفتن این مدالها می گذارند.
در ادامه عابدینی با اشاره به اینکه در المپیک لندن سی و ششم شده بود، یادآور شد: وقتی داشتیم از دهکده مسابقات برمی گشتیم در هواپیما با هم عهد بستیم که المپیک بعدی مدال بگیریم. در المپیک ریو هم تا پای مدال رفتم و ناداوری هایی پیش آمد، اما اکنون تمام هم و غم من ۲۰۲۰ است و سهمیه المپیک را هم در انفرادی هم در تیمی خواهیم گرفت.
وی اذعان کرد: قول مدال طلای المپیک را می دهم چون در ریو حقم بود که طلا بگیرم و اگر به فینال می‌رفتم طلا می‌گرفتم و بازیکنی را که طلا گرفته بود دو ماه قبل شکست داده بودم. ورزشکاری که در ریو قهرمان شده بود یک ماه قبلش به من باخته بود.
فخری نیز درباره ناداوری‌ها در عرصه شمشیربازی تصریح کرد: کانالی در شمشیربازی داریم که صحنه‌های داوری را برای بچه‌ها می گذاریم. روس‌ها همه کاره فدراسیون جهانی هستند، آلمان‌ها هم سالها قهرمان بودند. من به همه بچه‌ها گفتم در هر بازی دو سه امتیاز را باید برای داور بگذاریم و با تصور دو یا سه هیچ و حتی ۴ بر هیچ مسابقه را شروع کنیم، چون ما هیچوقت سهمی در این مدال‌ها نداشتیم و جلوی ما را می‌گیرند اما عابدینی این بار بسیار قاطع رقبا را کنار گذاشت.

عابدینی در  پاسخ به این سوال که چرا مدالت را به دختران‌تان تقدیم کردید، توضیح داد: قبل از این مسابقات حادثه‌ای برای دختر کوچکم پیش آمد و شی وارد چشم او شد. در بیمارستان خیلی بهم ریخته بودم و آنجا عهد کردم در مسابقات جهانی مدال بگیرم. سرانجام به مسابقات رفتیم تا برای دخترانمان مدال بگیریم. من دو دختر و آقای فخری یک دختر و یک پسر دارد.
در ادامه آیتمی پخش شد و گزارشگر «سلام صبح بخیر» از مردم می‌پرسید آیا مجتبی عابدینی را می‌شناسند؟ بعضی‌ها گفتند او را نمی‌شناسند و حتی نمی‌دانستند در چه رشته ورزشی فعالیت می‌کند. فخری در ادامه برنامه در واکنش به این آیتم گفت: مردم حق دارند که قهرمان شمشیربازی را نشناسند. چون تا چند وقت پیش اسم ورزش که می‌آمد فقط بحث فوتبال و کشتی مطرح می‌شد، جدیدا والیبال هم اضافه شده. در المپیک وقتی من و مجتبی برگشتیم و او چهارم شده بود حالمان خراب بود، اما وقتی گوشی‌هایمان را روشن کردیم دیدیم مجتبی حدود ۱۷ هزار و من ۴، ۵ هزار پیام دارم و مردم تازه فهمیده بودند ما شمشیربازی هم داریم و تا دو سه صبح نشسته بودند و مسابقات را پیگیری کرده بودند.
عابدینی نیز بیان کرد: شمشیربازی پخش نمی‌شود و مردم حق دارند اما بعد از المپیک اوضاع بهتر شد، رسانه‌ها هم اگر بیشتر توجه کنند و مسابقات ما را پخش کنند بد نیست.
فخری همچنین درباره عدم استقبال مسئولان از او و عابدینی پس از بازگشت از مسابقات جهانی شمشیربازی تصریح کرد: ماجرای فرودگاه از این قرار بود که هیچ احدی برای استقبال از ما نیامد، وقتی ما این روند را شروع کردیم اگر مدالی که ۱۰ درصد این ارزش داشت می گرفتیم، همه مسئولان با گل و گروه موسیقی می آمدند و عکاس می‌فرستادند اما هرچه که ما بیشتر مدال می‌گرفتیم این استقبال کمتر می شد، به مرور فقط راننده دنبالمان می آمد، دفعه بعدی فقط گل می فرستادند و این بار هم کسی نیامد.
وی افزود: درباره این مسابقه مهم آنقدر بازخوردها زیاد بود که همه به مجتبی می گفتند به ایران برگردی دیگر به تو چاه نفت می دهند، یا فلان ماشین دیگر قطعا مال تو است و… ما هم به همسرانمان گفته بودیم درست است که ساعت ۶ هواپیما روی زمین می نشیند، ولی چون ما کار زیاد داریم و باید عکاسی و مصاحبه کنیم فکر می کنیم ۹ و ۱۰ به خانه برسیم اما هیچکس در فرودگاه نبود و ما ۷ خانه بودیم!
عابدینی نیز گفت: اینجا دوست داشتیم کسی بیاید، به هر حال اولین بار بود به چنین مدالی رسیده بودیم اما کسی نیامد.